"Taxi? All colour, all colour!" roept de man die me ophaalt van het vliegveld. Zo te zien heeft Bangkok inderdaad iedere kleur taxi die je kan verzinnen. We rijden van het internationale vliegveld naar het noordelijke busstation door het waanzinnige gedruis van Bangkok. Nadat twee monniken zijn ingestapt waar die blijkbaar op heeft gewacht vertrekt de bus waar ik in zit naar Singburi, de plaats waar de lokale reisorganisatie Greenway zit op 2 uur rijden vanaf Bangkok. Met de vlieg en busreis, so far so good!

Eenmaal bij Greenway aangekomen zitten een paar andere vrijwilligers aan tafels op een paar banken en geven me een lauwe begroeting. Het is dan ook 35 graden (in de winter) en zacht gezegd blijken de banken nogal hard. Al lopende naar de slaapkamer verteld Mister Chen dat er aan deze tafels wordt gegeten en gerelaxt, 's avonds nadat iedereen klaar is met zijn of haar dagprogramma. (Als je een goede houding aanneemt blijk je er vrij goed op te kunnen zitten) Na mn spul uit te hebben gepakt maak ik kennis met een Duitser onder de tattoos en een Canadees als kamergenoten, die beide aardige gasten blijken te zijn. Bij de chillout zone zitten nog een paar Duitsers en Fransen (die warempel Engels spreken!) Wel aardige jongens en meiden (vooral veel meiden) die er ook al langer zitten, maar je merkt dat er nog een beetje groepjes gevormd gaan worden. We zitten nog even te praten over wat iedereen doet en waar je vandaan komt, waarop ik vroeg naar bed ga om de jetlag een beetje op te vangen. Eerst een goeie nacht slapen. Althans, daar zou je op hopen!

In de vroege ochtend van de nacht komt er uit het niets een flinke lading herrie uit de stel luidsprekers op straat. Ten eerste had ik geen idee dat daar luidsprekers stonden en ten tweede hebben ze er niet bijgezegd dat ze iedere ochtend om half 6 beginnen met het spelen van mantra's. Gelukkig heb ik een stel herriestoppers in mn rugzak en kan ik rustig door slapen tot 10 uur. Lekker uitgeslapen staat er ontbijt klaar en gaan we een dagje naar het zwembad. Singburi is weinig toeristisch en we zitten gezellig tussen de locale bevolking. De sfeer is gezellig, het water is warm en prachtig blauw. Owja, het is een zwembad dus eigenlijk telt dat niet. Maar het water is superrelaxt warm!

Evenals de bevolking overigens. De mensen zijn hier heel vriendelijk en de sfeer is er heel... licht. Om er een woord aan te geven is wat lastig want de sfeer is veel veelzijdiger, maar licht komt er dicht bij in de buurt. Ze zijn open, toegankelijk, toegeeflijk, maar je voelt ook dat er veel kracht bij de bevolking zit. Dan vooral in het vriendelijk zijn, daar gaat een boel actieve aandacht heen. Dat uit zich onder meer in het spiritueel bezustzijn. Of anders gezegd, het spiritueel bewustzijn uit zich in vriendelijke aandacht. Voor degenen die het zweverig vinden klinken, boek een ticket naar Bangkok en reis een week door Thailand! Zo'n ervaring kan je horizon en je gevoelswereld enorm verbreden, en met een beetje geluk veel goed doen. Volgende week volg ik een 'meet Thai Buddshism week' met onder andere een nacht in een klooster. Dan zal ik proberen daar wat meer over uit te lichten.

Vandaag begon de eerste dag van de eerste programmaweek: de general introduction. Het programma is heel veelzijdig met kennismaken met lokale bevolking bij bijvoorbeeld een school, bezoeken aan spirituele instellingen en activiteiten als een kookcursus. Goed, tot zover het verhaaltje uit de reisgids. Met een groep van ongeveer 10 man hebben we afgetrapt met een bezoek aan de Wat Phikun Thong, een tempel met een gouden Boeddha van Veel meter hoog. Wat een geweldig ding! Mn reactie was gelukkig dubbel: aan de ene kant werd ik even piraat met al dat goud, aan de andere kant voelde ik mezelf nederig worden van dat enorme gouden aangezicht. De sfeer was er heel fijn, groots en zoals gezegd tegelijkertijd nederig. Een combinatie om nog even over weg te zakken, in het busje waarmee we vervolgens naar de lunchlocatie en de taalles zijn gebracht. Eenmaal terug bij de accommodatie wachtten een lekker avondeten op ons en, als totale verrassing, een muziek- en dansoptreden van lokale jongens en meisjes. Zo ontvangen ze iedere week de nieuw aangekomen groep vrijwilligers op bijzonder(e) Thaise wijze. Na hun optreden werden we niet gespaard en trokken ze ons de kring in om met hen mee te dansen. I guess that's Thailand!